Eerst even een klein quizvraagje: hoe heet een statiegeldflesje in het Duits? Antwoord volgt.
In deze financieel lastige tijd is het altijd welkom als er weer eens iets goeds en toch goedkoops te krijgen valt. Zo ontdekten wij bij de Lidl een Duits pils, genaamd Oettinger (Öttinger, dus), dat voor z’n prijs een zeer aanvaardbare kwaliteit biedt. Goed en zuiver smakend, met een fijn bittertje, heeft het eigenlijk alles wat je van een goed pils verwachten mag.
Met z’n alcoholpercentage van 4,7 zit hij maar net iets onder de standaard 5%, dus dat zit ook wel snor. Volgens opgave is dit pils bovendien gebrouwen van gerst die niet met de zogeheten gen-techniek is behandeld. Nou, dat scheelt dan ook weer!
En het antwoord op de quizvraag is: Pfandflasche. Tsja, je hebt zo’n flesje in een soort van onderpand, tenslotte…
€0,33 bij Lidl
Ietsje duurder, maar nog veel lekkerder en ook bij de Lidl….Bitburger Pils!
Gebrouwen volgens het Reinheitsgebot; dwz alleen met natuurlijk ingrediënten: hop, zuiver graan en water. Zoals het hoort. Laat dat maar aan de Duitsers over. Pfand zit in Duitsland niet alleen op flesjes maar ook op blikjes. En dan heb je nog einwegpfand en mehrwegpfand. De einweg is voor PET-flessen die ze na eenmalig gebruik in elkaar drukken in zo’n grote pers en vernietigen om als grondstof weer voor iets anders te gebruiken. De mehrweg flessen worden schoongemaakt en gewoon weer gevuld. Ja, het is een hele wetenschap, dat drinken auf Deutsch. Aber er ist es sehr wuhrt! Of zo etwas. 😉
Fijne toevoeging, over dat hergebruik van de PET-flessen. Weer wat bijgeleerd. Daar kunnen we in Nederland nog een puntje aan zuigen, geloof ik!