.. en in het verlengde van het vorige blogje moet ik ook nog echt even de machtige rode kanjer behandelen, die we met diezelfde Kerstmaaltijd van 2013 genoten.
Een intens granaatrode Barolo van het huis Marchesi di Barolo van het jaar 2003.
Na dus tien jaar opgelegd te zijn geweest bleek de smaak enorm verdiept te zijn, iets wat met een Barolo in het algemeen prima kan. Eigenlijk moet dat ook wel, want deze wijn bevat veel tannine, dus zuren, en die gaan pas na lange tijd in mooie smaken over.
Meteen al bij de eerste slok (je weet wel: de echte ‘slurp’-slok, waarmee je de smaak lekker kan laten loskomen) bleken de volle en elegante eigenschappen zich te tonen. Bovendien gaf mijn neus van alles door: rozen, diverse kruiden, waaronder ook wat vanille, en daarnaast, na wat langer zachtjes snuiven, een lichte rook- of droplucht. Sommigen duiden dat ook wel met ‘teer’ aan.
De Barolo komt uit de Italiaanse streek Piemonte en wordt gemaakt van alleen de druif Nebbiolo. Deze wijn werd anderhalve eeuw terug al vereerd met de prachtige kwalificatie: ”Wijn van Koningen en Koning van de wijnen”. Prachtig natuurlijk, maar dat houdt ook wel in dat deze wijn niet gauw in de dikke aanbiedingen verschijnt en al helemaal niet in de ‘2 halen, 1 betalen’-categorie, vergeet dat maar.
Gelukkig maar, zou ik zeggen, want voor zo’n fraaie wijn, bij zo’n verrukkelijk diner, mag je ook wel een beste prijs over hebben!
Kan perfect bij rood vlees en wild.
Een leverancier? Niet meer gevonden. Tips horen we graag!