Een heel bijzonder bier is dit Grottenbier-bruin van de Belgische Brouwerij Sint-Bernardus te Watou. Als je nou vanaf de bij ons bekende en vermaarde St.Pietersberg onder Maastricht net even de grens met België overpiept, kom je in Kanne uit. Daar, in de mergelgrotten, wordt dit bier onder constante temperatuur tot rijping gebracht. Overigens wilde brouwer Pierre Celis (ja, die van het vermaarde Hoegaarden…) die rijping vanaf het ontstaan van dit bier in 2001 eerst in grotten dichtbij Hoegaarden onderbrengen, maar omdat daar de vleermuizen nou eenmaal zo graag wilden overwinteren moest er wel naar ander onderdak worden omgezien. En nu, in Riemst, liggen de 33 cl. en driekwart liter flessen op zo’n 11 à 12 °C en in een fijne vochtigheid heerlijk te rusten; van de daar ook aanwezige champignonkwekerijen hebben ze allicht geen last. Net als champagne worden de flessen regelmatig gedraaid, zodat de gisting beter verloopt. En het mooie is dat op de grote flessen inderdaad een echte paddestoelkurk zit, met draadkapje en al – de lichte plof bij het ontkurken maakt het feest helemaal compleet.
Met z’n 6,5 % alcohol is het straf bier, dat met zijn donker oranjebruine kleur en zijn volle schuimlaag stáát in je glas. Ik vond ‘m fraai in evenwicht: niet zoet, niet zuur, niet overdadig uitgesproken in één bepaald aspect, niet te zwaar, maar met een fraaie bloemige geur, een zacht maar degelijk bittertje en iets van drop of zoethout in de nasmaak.
Een uitstekend en vooral ook feestelijk bier, misschien iets voor de komende feestdagen? Hij drinkt makkelijk weg en is niet zo zwaar dat je het bij maar één glas zou moeten laten, gelukkig maar! Gekoeld, maar niet ijskoud drinken, graag.
€6,- (0,75 L.) bij Mitra