Al een aantal malen eerder heb ik het al gehad over die oude bekende streek Languedoc-Roussillon, daar in Zuid-Frankrijk, als je vanaf de Spaanse grens de fraaie kustbocht aan de Middellandse Zee opzoekt, die zich oostwaarts uitstrekt via Montpellier tot aan Marseille. Het is een gebied dat al een aantal jaren sterk in (her)opkomst is. Het is niet alleen een fraaie streek, met een heerlijk klimaat, maar bezit ook prima wijngaardgronden van kalksteen en leisteenscherven, die de beste omstandigheden voor druiventeelt verzekeren. Men doet er werkelijk alles aan om het imago van het gebied op te krikken en een constant goede naam te geven. Het beste wat je dan kunt doen is echt goed wijn produceren en ik wil dan ook graag deze Pic Saint Loup proeven en bespreken, die ik hiervoor kreeg toegestuurd. De kans ook om op deze blog ook eens een duurdere wijn te behandelen!
Een donkerrode kleur met een paarse toets is het eerste wat opvalt, gevolgd door complexe geuren van aardbeien en bramen, met hele aardse geuren daar doorheen en houtachtige toetsen. Logisch ook wel gezien de samenstelling uit de Syrah (80%) en Grenache druivensoorten. Hiertoe moet je je glas wel even laten ademen, óf natuurlijk de fles overgieten in een wijde karaf (als je alle wijn tenminste op korte termijn nuttigt). In de smaak vind ik rode en zwarte vruchten terug, met ook wat kersen en een ‘pepertje’. Samen met een evenwichtig zuurtje, de tannines dus, vormt het een evenwichtig geheel. Met 12,5% is het geen echt zware wijn te noemen en dat vind ik eigenlijk alleen maar een pré.
Het domein werkt al zo’n 20 jaar biologisch/dynamisch, één van die maatregelen ter verbetering van de wijnkwaliteit, en bijv. de zwaveltoevoeging voor de botteling wordt tot een absoluut minimum beperkt. De naam is die van een nabijgelegen berg van zo’n 700m., die ook een duidelijk invloed heeft op het lokale klimaat en daarmee op de (langzame) rijping van de druiven.
Dit is daadwerkelijk een wijn waarin je telkens weer andere details kunt ontdekken en hoort daardoor zeker terecht in de duurdere segment thuis – vandaar ook de hogere prijs dan wij meestal in onze wijnblog bespreken. Maar een genot om dit ook eens te doen. Het fijne is daarbij dat de Languedoc-streek nog steeds in opkomst is, en de markt aan het heroveren is, waardoor het de moeite loont om in deze wijnen wat te investeren voordat de prijzen gaan oplopen. Qua kwaliteit kan ook deze wijn makkelijk een aantal jaren worden bewaard, schat ik zo in, dus dat vormt evenmin een beletsel.
Geschiktheid: gewoon heerlijk los te genieten! Daarnaast bij licht wild en gevogelte en niet te zwaar gekruide wit-vleesgerechten.
€25,- bij De Gouden Ton (Wijnkoperij)