Zinfandel wijn. In het verleden stonden in Californië de grote flessen witte (maar feitelijk roze) wijn op de goedkope plekken in de supermarkten symbool voor goedkope ‘foezel’. Die slechte naam is lang aan dit product blijven hangen en dus ook aan de druif Zinfandel zelf. Maar die tijden liggen gelukkig ruim achter ons en wij kunnen tegenwoordig royaal genieten van prima, vooral rode, wijnen, die bovendien in toenemende mate biologisch worden verbouwd. Alle reden dus, vond ik, om eens een fles aan te schaffen en goed te gaan proeven.
De Zinfandel groeit al twee eeuwen in Amerika. Inmiddels is na allerlei onderzoeken wel duidelijk dat deze druivensoort weliswaar veel overeenkomst vertoont met de Primitivo in Italië en een druivensoort op de Balkan, maar niet daarmee identiek is en daarom op zichzelf staat. Intussen heeft de druif een juist hele goede reputatie opgebouwd.
Deze Ironstone wijn, van 45 jaar oude wijnstokken, vond ik uitstekend voldoen aan het inmiddels bekende profiel: je ruikt en proeft uitvoerig zwarte bessen, aardbeien en kersen. Een pittig pepertje is alom aanwezig en deze wijn lijkt mij daarom mooi in te zetten als begeleider van stevige happen. Vooral ook door zijn 14,5% alcohol is het hoe dan ook een stevige jongen, maar ook eentje met veel gulle geuren en smaken.
Geschikt bij: stevige vlees- en gevogeltegerechten; sterke kazen.
€10-/,50 met korting bij Gall&Gall
